Zowel kinderartsen als anesthesiologen lijken in toenemende mate onzeker over hun capaciteiten om het vitaal bedreigde kind goed op te kunnen vangen. Oorzaken liggen onder meer in het feit dat kinderartsen in de periferie weinig met luchtwegmanagement te maken krijgen en dat anesthesiologen in de praktijk maar weinig zuigelingenervaring opdoen. Ook wordt er op het gebied van acute opvang bij kinderen een gebrek aan scholing ervaren.

Om de kwaliteit van zorg en de veiligheid bij de opvang van kritiek zieke kinderen te garanderen, hebben de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde (NVK) en de Nederlandse Vereniging voor Anesthesiologie (NVA) de handen ineen geslagen en een blauwdrukprotocol Acute opvang zuigelingen en kinderen opgesteld. In dit protocol worden verschillende oplossingsrichtingen aangedragen om de expertise rondom de acute opvang van het vitaal bedreigde kind ook in de niet-universitaire ziekenhuizen in stand te houden. Het is de bedoeling dat de vakgroepen kindergeneeskunde en anesthesiologie hier lokaal mee aan de slag gaan.