Acute zorg en trauma

Anesthesiologen in de urgentiegeneeskunde zijn vaak actief binnen een mobiel medisch team. Maar deze vorm van zorg (ook wel spoed of acute zorg genoemd) is overal nodig. Anesthesiologen zorgen voor de vitaal bedreigde patient. 

Mobiel medisch team'We worden opgeroepen bij reanimaties, ernstig zieke kinderen en hersenbloedingen. Dat is juist het interessante aan ons werk, het is heel breed. Of het nu een ernstige infectie is of een reanimatie, het gaat uiteindelijk om de vitale functies en daar zitten onze anesthesiologische skills,’ zegt Isabelle Huig in een interview met Medisch Contact. Ze is oud-voorzitter van de sectie ­urgentiegeneeskunde en anesthesioloog met aandachtsgebied ­urgentiegeneeskunde in het Erasmus MC.

De urgentiegeneeskunde speelt zich meestal niet af op de operatiekamers, maar juist daarbuiten. Acute zorg is overal nodig. Op elke ziekenhuisafdeling kan het voorkomen dat een patiënt ineens spoedeisende hulp nodig heeft. Ook buiten het ziekenhuis vind je urgentiegeneeskunde: in Nederland vliegt het zogenaamde helikopter Mobiel Medisch team (MMT), dat grotendeels uit anesthesiologen bestaat. Ook de functie van medisch manager van de ambulancediensten is op meerdere plaatsen een anesthesioloog. Buiten Nederland vind je anesthesiologen bijvoorbeeld in het chirurgisch team van defensie.

De anesthesioloog is actief in de urgentiegeneeskunde, omdat deze vanuit een brede blik naar de patiënt kijkt. De anesthesioloog kijkt naar de (patho-)fysiologie van vitale functies in het hele lichaam.

Anticiperen op wat mogelijk gaat komen

Omdat het om acute patiënten gaat moet het team snel handelen, vaak met heel weinig voorinformatie. Regelmatig zijn de middelen beperkter dan op de operatiekamer (OK) en heb je weinig tijd om je team goed te leren kennen. Meer dan op de OK is het belangrijk om zonder veel hulpmiddelen differentiaal diagnostisch te kunnen denken en daar naar te handelen.

Isabelle Huig in Medisch Contact: ‘Anesthesiologen anticiperen sterk op wat mogelijk gaat komen. Dus als je een opiaat geeft, dan bedenk je al: stel dat de patiënt een ademdepressie krijgt, hoe ga ik dat dan opvangen en heb ik daar spullen voor? Dat vooruitdenken is een tweede natuur voor ons, omdat we dat op de operatiekamer ook doen. Als iemand in een onmogelijke positie ligt, bijvoorbeeld half onder een vrachtwagen, of voor een wc-pot in het ziekenhuis, dan ga ik geen opiaat spuiten. Ik kan dan namelijk niet bij zijn gezicht om te beademen, mocht er iets gebeuren.’

Urgentiegeneeskunde gaat over de patiënten wiens vitale functies verstoord zijn en dus niet werken. De kennis en kunde om goede anesthesie te geven zijn zeer geschikt om deze patiënten hierin te ondersteunen.

Meer lezen